Sinds enkele jaren, schuiven we die laatste zondag van januari met minstens 140 m/v aan tafel. Dit jaar werden voor het eerst zes promoties aangesproken, toevallig ook de 6-promoties (van 1956 tot en met 2006) en samen met de Bond trommelden zij niet minder dan 147 tafelaars op. Tijdens de receptie die het diner voorafgaat, was er geen doorkomen aan. Onze nieuwe voorzitter, Dirck Defever, glunderde erbij en beperkte zijn tussenkomst tot een welkomstwoord zodat elke promotie voor het eerste zijn zegje deed. Zonder meer een succes. Voor het eerst, vroeg De Schakel aan elk promotiejaar om zelf een kort verslag in te sturen voor ons blad en het resultaat vind je hierna. Volgend jaar zijn de 7-promoties aan zet, van 1957 tot en met 2007…
Reünie 31 januari 2016 - Promotie ‘86
Promotie 1986: De Arabelgische toneelspelers
We waren met een vijftiental aanwezig om de laatste nieuwtjes uit te wisselen en minder bekende gezichten nog eens terug te zien. Na dertig jaar vervagenveel herinneringen en staan enkel de hoogte- en laagtemomenten nog in ons geheugen gegrift. Wat anders dan wat herinneringen aan “hoedjesdag” kon ik in mijn tafelrede verwerken? Ergens in mijn kleerkast lag nog het kostuum van Arabische sjeik dat destijds door Annie Van Duüren, mama van, met veel zorg werd gemaakt. Hoe origineel kan je zijn om dat kostuum na dertig jaar nog eens aan te trekken om je speech mee te beginnen. (zie foto p.5) Herinneringen worden er meer dan levendig door. In mijn schoolarchief vond ik bovendien nog het script van het toneelstuk dat we dertig jaar geleden hebben opgevoerd in de ondertussen verdwenen Liberty, een toneelstuk met als titel “Zandperikelen in ’tAthenesis”, een oase van ongeveer 500 inwoners van wie wel 50, 10% dus (we konden toen blijkbaar ook al goed rekenen ☺) een functie vervullen binnen de EPOK, de organisatie die de olie-economie in Saoedi-Belgabië in handen heeft. Bij het voorlezen van de inleiding op het toneelstuk kwamen de fijne herinneringen van dertig jaar geleden weer naar boven. Dankzij het perfect verzorgd diner namen we enthousiast afscheid. Ook Alexandra Neyts, die speciaal vanuit Noorwegen naar Veurne kwam, was blij er deze keer bij te kunnen zijn. Alvast afspraak binnen tien jaar, met graag nog meer oud-leerlingen van onze lichting op het appèl!
Joeri Stekelorum, promotie 1986
Reünie 31 januari 2016 - Promotie ‘06
Promotie 2006: De jonge garde
“De tijd vliegt” hoor je vaak zeggen. Dat kan ik enkel beamen. Het lijkt pas gisteren toen we de atheneumdeur achter ons dichttrokken en eind januari vierden we reeds ons 10 jaar afzwaaien. Hoewel er in die tijd heel wat is veranderd, voelde alles snel vertrouwd aan. Als jongste jubilarissen waren we niet zo talrijk vertegenwoordigd, maar de sfeer zat zeker goed. Al snel werden oude anekdotes opgerakeld en contactgegevens uitgewisseld. Het is wel leuk elkaar terug te zien, elk met zijn eigen verhaal, maar geen van ons kijkt met spijt terug naar zijn tijd in het Atheneum. De
rondgang door het oude schoolgebouw deed heel wat monden open vallen. Het is er in de afgelopen 10 jaar toch serieus veranderd. De sfeer werd ietwat vijandiger toen bleek dat er gespeecht moest worden. Weinigen voelden zich geroepen, tot Sander - totaal onvoorbereid - de uitdaging aanging. En of hij het er goed vanaf bracht! We kijken al uit naar zijn volgende performance! Nog even op de foto om de archieven wat te vullen en de middag was reeds voorbij.
Ward Sampers, promotie 2006
Reünie 31 januari 2016 - Promotie ‘96
Promotie 1996: Carrière, gezin en zondagen
Twintig jaar reeds. Zo lang afgestudeerd. Als je even telt, dan zit mijn atheneumgeneratie volop in de“carrière-gezin-evenwichtsoefening-leeftijdscategorie”. Dit laat zich ook voelen in het aantal oud-jaargenoten dat zich op een zondag kan vrijmaken. Binnen tien jaar gaan we alvast voor meer kwantiteit. Kwaliteit is er alvast deze keer genoeg.Wat doet dit deugd om bij te praten. Om gesprekken waar we 20 jaar geleden mee waren gestopt, weer op te pakken alsof het gisteren was. Om ieders parcours te ontdekken: van programmeur tot oprichter van een IVF-kliniek nabij Dortmund, van geen tot 4 kinderen. Gespekt met grappen en grollen, vliegt de namiddag voorbij. We kijken alvast uit naar 2026.
Laurent Winnock, promotie 1996
Reünie 31 januari 2016 - Promotie ‘56
Promotie 1956: Geschiedenisschrijvers
De promotie 1956 telde oorspronkelijk 26 leerlingen, maar in de loop der jaren zijn er ons reeds negen ontvallen. Van de overgebleven medeleerlingen waren er vijf aanwezig, vier hadden zich verontschuldigd (meestal wegens
ziekte) en acht hadden geen behoefte aan het ophalen van herinneringen. Vergezeld van onze vrouwen, zaten we met een tiental aan tafel en het werd een zeer aangenaam terugzien. Hopelijk niet voor de laatste keer. Alhoewel onze promotie als oudste opgeroepen was, telden we niet de oudste oud-leerlingen in onze rangen! Eén aanwezige oud-leerlinge was van de promotie 1939, een oud-leerling dan weer van 1946!
Onze promotie, alhoewel niet talrijk aanwezig, schreef toch geschiedenis. Ze lag aan de basis van de oprichting van de kleuterafdeling in 1946, een mijlpaal voor onze school. De Bond financierde dit initiatief gedurende twee jaar. Ook Hoedjesdag was ons initiatief. Dit verliep toen zeer primitief: we kwamen op aandringen van Norbert Desiere met een bolhoed op naar school. Veel promoties, tot op de dag van vandaag, hebben ons dat nagedaan, maar veel grootser. Naast de Kwâ-betters, richtten we een tweede studentenclub op, namelijk de Kapoentjes met Karel Van der Mijnsbrugge als voorzitter. De oudste promotie, samen met de voorzitter, was ook het langst aanwezig op de reünie en sloot de school in de late uurtjes...
Reünie 31 januari 2016 - Promotie ‘66
Promotie 1966: En straks een BBQ
Het was bijzonder gezellig. De ene herkende de andere onmiddellijk, hoewel de haarkleur misschien wat anders was en er wat kilootjes bijgekomen waren, maar na
50 jaar... In 1966 waren we met 24 om de deur van de hoofdingang achter ons dicht te trekken, nu hebben we er 11 kunnen overtuigen om langs diezelfde deur op 31 januari even terug te komen. We moesten eigenlijk met 14 zijn, maar de laatste week waren er drie afzeggingen en Piet Boucquillon, sportarts veldrijden, had een geldig
excuus: de wereldbeker! De elf aanwezigen waren Danny Deschuymere, Donald Donovan, Carmen Pieters en ondergetekende voor de Latijnse; Nicole Devacht, Jean- Pierre Decroo, Ronald Degrieck, Fernand Moerman, Willy Notebaert, Yves Rathé en Marcel Weerbrouck voor de Moderne.
Het hoeft niet gezegd dat het er bijzonder hartelijk aan toe ging: voor de meesten onder ons was het een eerste weerzien in een halve eeuw! Toen we afscheid namen, waren we nog lang niet uitgepraat. Aan tafel hadden we het ook al over een eventuele nieuwe reünie, misschien een BBQ in de zomer. Iedereen vond het een superidee. Een datum vinden die voor iedereen past, zal niet makkelijk zijn maar we zullen er werk van maken en misschien komen zij die er nu niet bij konden zijn.
Cathy d’Adesky, promotie 1966
Reünie 31 januari 2016 - Promotie ‘76
Promotie 1976: 21 laat-vijftigers op het appel
Hoewel onze houdbaarheidsdatum al lang overschreden is, herkenden we elkaar. We zagen door het buikspek heen én de rimpels én de grijze haren en vielen elkaar letterlijk in de armen alsof 1976 gisteren was. De 40 jaren zijn voorbijgevlogen en dat deed denken aan een vers van R.S. Thomas: ‘I kissed with my eyes closed and opened them on her wrinkles.’ We hadden zoveel te vertellen dat de receptie mocht blijven duren. Met zijn eenentwintigen konden we immers 840 levensjaren vanonder het stof halen. Daarom zagen we allemaal wat op tegen het lange tafelen, maar het eten was fijn en we konden daarvan genieten in fijn gezelschap. De eetzaal van het Atheneum zat bomvol, ook
bomvol ambiance. Aan onze tafel werd het meest gelachen, denk ik. Dat zal wel het chauvinisme van elke promotie zijn. Wat vaststaat, is dat de zomer van 1976 de warmste was van de eeuw en dat die zomer levenslang in onze aderen zal nagloeien.
Geert Costenoble, promotie 1976