Een jaar geleden mocht ik de voorzittershamer overnemen van Dirck Defever. Ik heb dit werktuig dan ook enkele malen meegenomen naar onze bijeenkomsten - en heb het gelukkig genoeg nooit moeten bovenhalen… Wat niet wil zeggen dat het er altijd even stil aan toe gaat in onze vergaderingen, doch tot handgemeen is het er – voorlopig toch – niet van gekomen.
Zoals voor de meesten onder ons is dit jaar weer ‘voorbijgevlogen’.
In de afgelopen 12 maanden werd het bestuur van De Bond vijf keer te samen geroepen.
Steeds hebben wij de doelstellingen van de ‘Koninklijke Bond der Oud-leerlingen en Vrienden van hete Rijksonderwijs’ voor ogen gehouden, met name:
Steun aan en vooruitgang van het Gemeenschapsonderwijs
Aankoop en verhuur van leerboeken en didactisch materiaal voor de leerlingen van de gemeenschapsscholen te Veurne
Propaganda voor de gemeenschapsscholen van Veurne
Plaatsen van leerlingen en steun aan behoeftigen die studeren aan de gemeenschapsscholen te Veurne of hoger onderwijs volgen
Ons communicatiemiddel naar de leden toe is nog steeds ons magazine ‘De Schakel’. Benevens het gebruikelijke inleidende woord van uw voorzitter, vinden we er telkens een ruim aanbod van bijdragen over en van oud-leerlingen of oudgedienden van ons Atheneum.
Daarom zou ik nogmaals een oproep willen doen om bij de oud-leerlingen die nog geen lid zijn, om aansluiting bij De Bond aan te bevelen.
Enkele weken geleden stak in de bijlage van de Krant van West-Vlaanderen een interview met Klaas Delrue, afkomstig van Menen en zanger van de kleinkunstgroep Yevgueni. Op een bepaald moment zegt hij letterlijk: “En als er nu iets is wat een mens kort maar intens beleeft, is het de schooltijd toch? Ik zag anderen rondom mij daar vrij gemakkelijk afscheid van nemen. Ze vonden het een leuke tijd, maar stonden tegelijk te springen om aan het echte leven te beginnen, werk te zoeken, volwassen te worden.” Hij gaf er dan nog een eigen tintje aan door te stellen: “Ik denk dat het alweer een beetje eigen aan de artistieke ziel is om net te blijven hangen in die sfeer van toen.”
Jammer dat Klaas geen leerling is geweest in onze school…
En inderdaad – denk dat wij het zelf ook hebben meegemaakt – eens de schooldeuren op het einde van de middelbare studies achter je dichtslaan, wenkt een nieuwe episode van het leven. Pas wanneer er een gezin wordt gesticht en eigen kinderen in je leven komen, komt er opnieuw contact met de school.
Jammer genoeg heb ik bij tal van jonge oud-leerlingen moeten vaststellen dat de Oud-Leerlingenbond bij hen niet gekend was… Daarom nogmaals de bedenking dat er nog veel werk aan de winkel is.
Bij deze wens ik een woord van dank en waardering over te brengen aan het adres van de senioren binnen de raad van bestuur van onze vereniging voor hun nooit aflatend enthousiasme ten overstaan van onze scholen en De Bond. Hun woorden van begeestering en toelichting dat het Atheneum een groot stuk van hun leven heeft uitgemaakt, is een stimulans om de werking van De Bond verder uit te bouwen.
Alhoewel wij meermaals met handen en voeten hebben proberen te schetsen dat heel de maatschappij – en dus ook de werking en mentaliteit binnen het schoolgebeuren in het algemeen – is veranderd, blijft mijn achting voor hun gedrevenheid hoog.
Uiteraard gaat mijn dank ook uit naar de juniors in ons midden.
Het doen samengaan van die diverse ideeën en voorstellen blijft de uitdaging van een vereniging die volgend jaar 120 jaar jong is.
Voor hen die geïnteresseerd zijn in de geschiedenis van De Bond, is er nog steeds een uniek naslagwerk van de hand van erevoorzitter Ivan Winnock ter beschikking aan de democratische prijs van 10 euro.
Het stemt ons ook tevreden om jullie zo talrijk aanwezig te zien op dit feestmaal. Een unieke gelegenheid om enkele vertegenwoordigers van de 9-promoties aan het woord te laten.
José Clauw, Voorzitter